Bardzo wielu szefów uważa, że pochwały i komplementy kierowane w stronę pracowników sprawiają, że Ci bardziej przykładają się do pracy. Potwierdzają to również wyniki badań, jednak ma to zastosowanie tylko na początku, bo gdy pracownicy wyczują manipulację zakamuflowaną w pochwałach, ich wydajność spada. Kiedy komplementowany pracownik zauważy ukrytą w niej chęć uzyskania korzyści, wtedy cała istota pochwały zatraca się.  

W komplementach często kryje się opinia lub osąd i nie ma znaczenia, że są one pozytywne. 

Kiedy chcemy wyrazić uznanie pracownikowi, niezmiernie istotne jest, aby intencja koncentrowała się na docenieniu jego istnienia, a nie działania. W komunikacji interpersonalnej często mówimy o ekonomii znaków rozpoznania, czyli zestawie czterech rodzajów komunikatów, które dajemy drugiej osobie. Dzielimy je również pod względem tego, czy dotyczą określonego zachowania czy też generalnie istnienia. Te pierwsze nazywane są warunkowymi, ponieważ dajemy je pod warunkiem, że ktoś zachowuje się w jakiś sposób, np. zrobił ciekawą prezentację lub zyskał najlepszy wynik operacyjny. Natomiast te, które dotyczą istnienia, są bezwarunkowe – mamy jakiś stosunek do kogoś, niezależnie od tego, co zrobi, np. kochamy i wspieramy, lubimy z kimś rozmawiać, jest naszym przyjacielem.

Jednym z kluczowych narzędzi każdego szefa jest umiejętność udzielania informacji zwrotnych. Znajomość znaków rozpoznania może sprawić, że jakość ich udzielania będzie wyższa i bardziej skuteczna w obszarze motywowania pracownika. Ważne, aby wyeliminować z relacji te negatywne bezwarunkowe, ponieważ mają one wpływ na obniżenie poczucia własnej wartości osoby, do której są kierowane.