Kinga Więckowska – life-coach, psycholog, psychoterapeuta. Łączy wiedzę i umiejętności coachingowe, psychologiczne, psychoterapeutyczne i trenerskie z doświadczeniem biznesowym. Od 20 lat wspiera ludzi w rozwoju oraz budowaniu udanych relacji i życia. Pomaga zmęczonym, sfrustrowanym i przepracowanym kobietom zaznać spokoju, ustawić granice i odnaleźć równowagę między życiem, a pracą. Dorobek Kingi obejmuje blisko 4700 godzin bezpośredniej pracy z ludźmi.  

Dzieląc się swoją wiedzą i doświadczeniem, zarządzając zespołami managerów oraz prowadząc szkolenia, sesje coachingowe i psychoterapeutyczne, nauczyła się, jak ważne jest, aby dostrzegać naszą różnorodność i umiejętnie dobierać metody i narzędzia pracy. 

W codziennym pędzie często gonimy za realizacją zadań, wypełnianiem obowiązków i różnych oczekiwań. Praca, dom, dzieci, mąż/żona, obiad, zajęcia dodatkowe… Wszystko wydaje się ważne, wszystko pilne. Ale czy na pewno? Kiedy ostatnio zatrzymałeś się, by zadać sobie pytanie: dokąd się tak spieszę? I po co?  

Bywa, że dopiero kryzys – taki jak utrata pracy – zmusza nas do przystanięcia i zadania sobie tych ważnych pytań: dokąd zmierzam? Co jest dla mnie najważniejsze: zawodowo? życiowo? I motywuje do głębszej refleksji, by uczciwie wobec siebie wyrazić odpowiedź.  

Strata bywa bolesna, a jedocześnie konfrontująca i odsłaniająca jakąś prawdę o nas i naszym życiu. Co z nią zrobimy? Czy pozwolimy by nas przytłoczyła, a może wzbogaciła? Jak wykorzystać tę okazję, by nie tylko znaleźć nową ścieżkę zawodową, ale także lepiej zrozumieć siebie, swoje potrzeby i zmienić swoje życie na lepsze? Oto 9 kroków, które pomogą Ci pomyśleć nad sobą i swoim życiem, jego kierunkiem, tempem, swoimi wartościami i sposobem ich realizacji.

Spis treści:

1. Gdzie teraz jesteś?  
2. Co jest dla Ciebie najważniejsze? 
3. Jak chcesz żyć? 
4. Do czego dążysz?
5. Jak to zrobisz? 
6. FAQ – Najczęściej zadawane pytania#FAQ—Najczęściej-zadawane-pytania

 

1. Gdzie teraz jesteś?  

Czujesz się przytłoczony? To normalne. Gdy tracimy coś ważnego, pojawia się lawina emocji: smutek, złość, niepewność, ale też przebłyski nadziei. Nie tłum ich. Daj sobie chwilę, by je przeżyć, nazwać i zrozumieć. Zapytaj siebie: jak się czuję ze stratą pracy? Czego tak naprawdę mi teraz brakuje? Czy to miejsce, w którym jestem życiowo i zawodowo, jest tym, gdzie naprawdę chcę być? Co w głębi duszy naprawdę chciałbym zmienić? 

Zatrzymaj się i zanim zaczniesz planować, przemyślać strategię czy działać, daj sobie czas, by naprawdę poczuć, gdzie jesteś tak w ogóle w życiu. Kim jesteś?  

Często zdarza się, że latami realizujemy cele innych ludzi – szefa, rodziny, społeczeństwa – a własne potrzeby spychamy na dalszy plan. Może to dobry moment, by przyznać przed sobą, że przez lata biegłeś za oczekiwaniami innych? Że próbowałeś zasłużyć na miłość czy uznanie, spełniając czyjeś oczekiwania?  

A czasem jest tak, że boimy się iść za własnymi marzeniami. Boimy się porażki, a czasem też sukcesu. Pomniejszamy własne zdolności ze strachu przed realizacją większych planów. Może już czas nabrać odwagi i zacząć realizować to, co Ci w duszy gra? To, co jest Twoim talentem, potencjałem, marzeniem?  

Spróbuj się wyciszyć, posłuchać siebie i zapisać co czujesz, czego pragniesz, o czym marzysz. Gdy zobaczysz swoje myśli na papierze, zaczną Ci się układać w sensowną całość. 

Nie spiesz się. Odpowiedzi mogą przychodzić stopniowo. Ale to one pomogą Ci określić, na czym naprawdę Ci zależy.  

2. Co jest dla Ciebie najważniejsze? 

Przez lata mogłeś myśleć, że sukces to wysokie stanowisko, zarobki, dzięki, którym stać Cię na to, co chcesz, prestiż, idealnie posprzątany dom, wszystko pod kontrolą. Ale czy to na pewno jest dla Ciebie najważniejsze? Może czas spojrzeć na życie nieco inaczej?  

Zobacz, co jest dla Ciebie najważniejsze? Tak w ogóle w życiu? Rodzina? Miłość? Rozwój? Relacje? Wolność? Wiara? Wartości są jak drogowskazy – wskazują, co ma dla Ciebie prawdziwe znaczenie. 

Bo choć nie możemy zrobić wszystkiego, możemy skupić się na tym, co najważniejsze. 

Co jest dla Ciebie najważniejsze? Wypisz na kartce wszystkie ważne dla Ciebie wartości, a potem wybierz te 3-4, bez których Twoje życie straciłoby smak.  Czy realizujesz je w swojej codzienności? Jeśli nie, przemyśli i zapisz sobie to, co możesz zmienić, aby tak było?  

3. Jak chcesz żyć? 

Zastanów się, w jaki sposób żyłeś do tej pory i co utrudniało Ci realizowanie swoich najważniejszych wartości? Jaki nawyki, tempo życia, sposób myślenia lub działania? A może Twój sposób myślenia czy lęk, albo brak nadziei? Może brak asertywności lub zaniżona samoocena sprawiały, że godziłeś się na to, czego tak naprawdę nie chciałeś? A może rodzaj pracy, którą wykonywałeś utrudniał Ci np. spędzanie czasu z rodziną, bo zostawałeś w pracy do 20-tej. A może do wielu spraw podchodzisz zadaniowo – również do siebie samego, zapominając o sobie? A może trudno Ci cieszyć się z tego co masz, bo wciąż myślisz o tym, czego Ci brakuje? 

Spróbuj spojrzeć prawdzie w oczy. A jeśli kompletnie nie masz pomysłu, zapytaj kogoś bliskiego i życzliwego o wskazówki dla Ciebie. Czasem trudno dostrzec w sobie coś, co dla otoczenia jest jasne od dawna. 

4. Do czego dążysz? 

Zapisz sobie te wszystkie przemyślenia i wnioski i krok po kroku dokonuj wyborów – jak chcesz dalej żyć? Do czego chcesz dążyć? – z nich będą się wyłaniać Twoje kierunki i cele na najbliższy czas. Nazwij je i zapisz w miejscu, gdzie najczęściej zaglądasz. 

Pamiętaj, że trudno jest zmienić wiele rzeczy na raz, dlatego wybieraj – albo zacznij od małego kroku, albo jeśli wybierzesz większy, to tylko jeden na raz. Łapiąc się za kilka celów na raz, ryzykujesz wypalenie, frustrację i rezygnację. Skoncentruj się na najważniejszym i dopiero, gdy będzie Ci to przychodzić z łatwością wdrażaj kolejne zmiany.  

5.  Jak to zrobisz? 

Nie wszystko wydarzy się od razu. Zmiany wymagają czasu, odwagi i konsekwencji. Ważne, byś działał krok po kroku i nie poddawał się po pierwszej porażce. Jeśli przez ostatnie 20 lat byłeś skupiony na innych, może być trudno nagle zadbać o siebie. Zacznij od małych rzeczy – codzienny spacer, wieczorny seans ciszy, nauka mówienia „nie”. 

Zmiana zawodowa to wyzwanie, ale też ogromna szansa na nową jakość życia. Zamiast oglądać się wstecz, spójrz przed siebie. Masz w sobie więcej siły i możliwości, niż Ci się wydaje. 

To Twój czas na nowy start. Zaufaj sobie i ruszaj w drogę.  

Utrata pracy może być tą szansą, by się zatrzymać i głęboko zastanowić nad kierunkiem swojego życia. Czy bieg, w którym żyjesz, prowadzi tam, gdzie chcesz dotrzeć? Życie jest krótkie i mamy tylko jedno. Nie zdążymy zrobić wszystkiego, więc warto wybierać i to wybierać mądrze! Zacznij od tego, co dla Ciebie najważniejsze, inaczej możesz nie zdążyć i obudzić się za kilka lat z poczuciem straconego czasu. 

Czasem to, co wydaje się końcem, jest początkiem czegoś pięknego – szansą nie tylko na nową, lepszą pracę, ale może i nowe, lepsze życie. Czy jesteś gotowy zatrzymać się i zadać sobie najważniejsze pytania? Jeśli tak, to zaczynaj. Powodzenia!